عید غدیر است و نمی دانم چه صیغه ای است که مادرمان شب عید غدیر برایمان حلیم پخته است :)
و اما طرز تهیه مادرانه حلیم. گندم حلیمی (توجه داشته باشید که فرق می کند با گندم های دیگر، در همان مغازه باید تاکید کنید که گندم حلیمی می خواهید، و بعد حواستان باشد گندمش قرمز نباشد، سفید باشد) را می گذارید خیس می خورد، مثلا شب تا صبح. به مقداری که می خواهید. سینه مرغ رو می گذارید بپزه از طرفی، از طرفی دیگر هم همین گندم را زیرش روشن می کنید و کمی آب جوش می ریزید تا بپزد. مرغ را بعد از پختن ریش ریش کنید و به گندم اضافه کنید (بعضی ها از گوشت های دیگر استفاده می کنند، که اصلا جالب نمی شود) حالا بگذارید تا حسابی بپزند. بعد از اینکه پخته می شوند حالا موقع قوام آمدنه حلیمه. و در واقع باید بالا سرش بایستید، آبش هم که کم شد باید آب بریزید. فقط هم زدنش و سر پا ایستادنش کمی سخت است، چون خیلی زود ته می گیرد.این پروسه ی پخت اگر گندمش را خیس کرده باشید از قبل، دو سه ساعتی طول می کشد. کمی هم روغن اضافه کنید. اما نمک و ادویه و چیز دیگر نیازی نیست.
دیدید که حسابی قوام اومد و در واقع مواد کمی کشدار شد و حسابی حل شد، دیگه حلیم آماده است. می تونید توی ظرفی دیگه کمی روغن بریزید و کمی دارچین و کمی زدرچوبه (بعضی ها دارچین یا زرد چوبه نمی ریزند، سلیقه ای است) و موقع خوردن روی حلیم بریزید. و اما چاشنی حلیم شکر است، آن اصل کاریش. اما ما با نمک می خوریم. و خیلی هم فوق العاده است. اگه نخوردین با نمک حتما این کارو بکنید. :)))
این هم عکسش که چشم و چال تزئینمون یکم کج شد :)))
زندگی نوشت:
خیلی باید مواظب بود که حلیم ته نگیرد. ما آدم ها هم باید همیشه خودمان را هم بزنیم، رکودمان باعث ته گرفتنمان می شود، آنوقت باید یکی با قاشق بیافتد به جان ما و شروع کند به کنده کاری و ما همش دردمان بگیرد. پس لطفا ته نگیرید :)
